Jest astronomem. Swoją karierę naukową rozpoczął w Obserwatorium Astronomicznym UP na Suhorze, lecz doświadczenie zawodowe zdobywał także w ośrodkach zagranicznych. Między innymi w Cape Town University (RPA) i w czasie sześcioletniego pobytu w Stanach Zjednoczonych (New Mexico, Apache Point Observatory), gdzie pracował nad projektem Cyfrowego Przeglądu Nieba Sloana (Sloan Digital Sky Survey, w skrócie SDSS). Celem tego projektu było między innymi wykonanie trójwymiarowej mapy Wszechświata. W uznaniu wkładu pracy, kierownictwo zespołu SDSS zaproponowało Międzynarodowej Unii Astronomicznej, by obserwatorzy biorący udział w projekcie zostali uhonorowani nazwami asteroid odkrytymi w czasie trwania przeglądu. Stąd na niebie pojawiła się asteroida 114025 "Krzesinski". Od kilku lat Jerzy Krzesiński związany jest z Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie pracuje na stanowisku profesora UJ. Zajmuje się badaniami białych karłów i niebieskich podkarłów – gwiazd w końcowych fazach ewolucji, a także poszukiwaniem egzoplanet.
Dr hab. Andrzej Odrzywołek to astrofizyk zatrudniony w Instytucie Fizyki Teoretycznej UJ (Zakład Teorii Względności i Astrofizyki). Jego zainteresowania obejmują m. in. strukturę gwiazd, w tym rotujących, oraz zastosowania teorii neutrin do modelowania i obserwacji eksplozji supernowych a ostatnio procesy akrecji na czarne dziury.
Dr Adam Wojciechowski jest adiunktem w Zakładzie Fotoniki w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego działalność naukowa koncentruje się wokół zagadnień oddziaływania światła z materią. Przy użyciu technik precyzyjnej spektroskopii laserowej bada m.in. atomy rubidu ochłodzone do temperatur sięgających tylko milionowych części stopnia powyżej temperatury zera absolutnego. W ostatnich latach lat zajmuje się także optyczno-mikrofalowymi badaniami centrów barwnych azot-wakancja w diamencie, rozwijając techniki pomiarowe i opracowując nowe sensory do pomiarów pól magnetycznych w skali mikro. Jest liderem zespołu badawczego w projekcie QUNNA programu TEAM-NET Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, w którym opracowywane są sensory do zastosowań fotonicznych i biomedycznych, budowane w oparciu o nanodiamenty i technologie światłowodowe. Realizuje także projekty wpierane przez Narodowe Centrum Nauki, w tym prestiżowy projekt QuantERA dotyczący badania fundamentalnych zjawisk w mikro- i nanofluidyce przy użyciu diamentów z centrami barwnymi.
Jakub Prauzner-Bechcicki jest fizykiem, absolwentem i pracownikiem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Próbując wyjaśnić swoje motywacje do pracy naukowej lubi odwoływać się do słów Richarda Feynmana z jego słynnego tekstu „Na dole jest dużo miejsca”: Jakie są możliwości małych, ale ruchomych maszyn? Mogą być przydatne lub nie, ale z pewnością byłoby fajnie je wykonać. Pytany o to, którym działem fizyki się zajmuje, bierze głęboki oddech, ponieważ ma na swoim koncie prace związane z badaniem własności stanów splątanych, analizą oddziaływania atomów i molekuł z silnymi polami laserowymi, badaniem procesów samoorganizacji molekuł na powierzchniach różnych materiałów, badaniem nanostruktur molekularnych i procesów polimeryzacji na powierzchniach półprzewodników, i z tak egzotycznymi zagadnieniami, jak zastosowania fizyki w diagnozowaniu i konserwacji zabytków i dzieł sztuki. W swojej pracy wykorzystywał metody fizyki teoretycznej – te, które wymagają kartki i ołówka, i te, które wymagają komputera, a także metody eksperymentalne, takie jak mikroskopia tunelowa, mikroskopia sił atomowych, praca w warunkach ultrawysokiej próżni i inne.
Bartłomiej Dybiec jest fizykiem pracującym w Instytucie Fizyki Teoretycznej UJ. Zajmuje się nierównowagą fizyką statystyczną, ze szczególnym uwzględnieniem dyfuzji normalnej i anomalnej oraz zjawisk indukowanych szumami. Zajmuje się także badaniem układów złożonych.