Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Pomiń baner

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

14 marca 2023
Kwanty i spiny dla lekarza i pacjenta
prof. dr hab. Wojciech Gawlik

28 marca 2023
Powietrze - TymOddycham.uj.edu.pl
dr hab. inż. Zenon Nieckarz, prof. UJ

11 kwietnia 2023
O tarciu w skali nanometrycznej
dr hab. Bartosz Such, prof. UJ

25 kwietnia 2023
Zdumiewający świat nanotechnologii
prof. dr hab. Franciszek Krok

16 maja 2023
Obwarzanki z elektronów
dr hab. Wojciech Brzezicki

30 maja 2023
Przyjazna fizyka jądrowa
prof. dr hab. Andrzej Magiera

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Prelegenci

Wojciech GawlikProfesor dr hab. Wojciech Gawlik jest fizykiem doświadczalnym, pracuje w Zakładzie Fotoniki na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej. Zajmuje się fizyką atomową i laserową, optyką, fotoniką, ultrazimną materią, fizyką centrów barwnych.
Współpracuje z wieloma ośrodkami naukowymi na całym świecie, m.in. w Berkeley, Paryżu, Reading, Melbourne, Moguncji.

 

Do najważniejszych osiągnięć profesora Wojciecha Gawlika należy rozwinięcie w Polsce doświadczalnych badań fizyki ultrazimnej materii - budowa pierwszej polskiej pułapki na zimne atomy, pierwszy polski kondensat Bose-Einsteina, udział w rozwoju pierwszego polskiego optycznego zegara atomowego, rozwój badań nad centrami barwnymi w diamentach.
Jest jednym z założycieli Joint Cracow - Berkeley Photonics Laboratory oraz Krajowego Laboratorium Fizyki Atomowej, Molekularnej i Optycznej FAMO w Toruniu.

 

Dr hab. inż. Zenon Nieckarz, prof. UJ, pracuje od roku 1995 w Zakładzie Doświadczalnej Fizyki Komputerowej na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UJ. Przedmiotem jego zainteresowań naukowych jest są mikrokontrolery i sensory oraz ich zastosowania m.in. w monitorowaniu środowiska.

Działalność naukowa profesora Zenona Nieckarza skupia się na dwóch tematach. Pierwszym jest monitorowanie aktywności burzowej na podstawie pomiarów fal elektromagnetycznych o ekstremalnie niskiej częstotliwości (3-3000Hz), a drugim monitorowanie jakości powietrza poprzez pomiar stężenia pyłu zawieszonego oraz analiza uzyskanych wyników w kontekście zdrowia publicznego.

Bartosz SuchDr hab. Bartosz Such, prof. UJ, obronił doktorat w 2002 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i od tego momentu jest przez większość czasu związany z Wydziałem Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UJ, z przerwami na staże podoktorskie na uniwersytetach w Muenster (Niemcy) i Bazylei (Szwajcaria).

Zainteresowania naukowe profesora Bartosza Sucha koncentrują się na właściwościach i strukturze powierzchni ciał stałych, badanych w szczególności metodami mikroskopii bliskich oddziaływać (SPM). Jego ostatnie badania dotyczą adsorpcji barwników organicznych na powierzchniach półprzewodników (tlenków).  

Franciszek KrokProfesor dr hab. Franciszek Krok jest profesorem nauk fizycznych o specjalności fizyka powierzchni, nanotechnologia. W ramach pracy naukowo-badawczej zajmuje się procesami samoorganizacji zachodzącymi na powierzchniach w wyniku oddziaływań z niskoenergetyczną wiązką jonów lub wzrostem epitaksjalnym, procesami redoks w tlenkach metali przejściowych oraz analizą granic faz: cząsteczki organiczne - tlenki metali.

Profesor Franciszek Krok w latach 2016-2018 był prodziekanem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UJ. Obecnie jest kierownikiem Zakładu Fizyki Ciała Stałego Instytutu Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Wielokrotnie otrzymywał nagrody uczelniane i ministerialne za osiągnięcia naukowe i organizacyjne.

Wojciech BrzezickiDr hab. Wojciech Brzezicki pracuje w Zakładzie Kwantowej Teorii Wielu Ciał w Instytucie Fizyki Teoretycznej UJ oraz częściowo w Międzynarodowym Centrum Badawczym MagTop w Warszawie. Na co dzień zajmuje się opisem topologicznych stanów materii, czyli elektronów, które są jak obwarzanki. Współpracuje z grupami doświadczalnymi z Warszawy i z Włoch, pomaga, między innymi, interpretować wyniki pomiarów dokonanych na synchrotronie Solaris w Krakowie.

Andrzej MagieraProfesor dr hab. Andrzej Magiera jest fizykiem doświadczalnym na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UJ, ale nie stroni od teoretycznej interpretacji otrzymanych danych eksperymentalnych. Początkowo zajmował się badaniem mechanizmu reakcji jądrowych prowadząc eksperymenty w czasie trzyletniego stypendium doktorskiego w Kernforschungsanlge w Jülich, a następnie w Istituto Nazionale di Fisica Nucleare w Katanii.

Po uruchomieniu nowego akceleratora COSY w Forschungszentrum Jülich, zmienił tematykę badawczą na reakcje lekkich jąder, w których produkowane są mezony, oraz reakcje, w których testowane są fundamentalne symetrie. Badania te prowadził jako naukowiec wizytujący w czasie dwuletniego pobytu w Forschungzentrum Jülich, a przez następnych pięć lat był członkiem Komitetu Doradczego Programu Badawczego COSY. Obecnie w ramach kolaboracji JEDI prowadzi badania zmierzające do pomiaru Elektrycznego Momentu Dipolowego protonu i deuteronu. Po uruchomieniu terapii hadronowej w 2012 roku w IFJ PAN w Krakowie, zaproponował badania nad monitorowaniem tej terapii.

Prof. Magiera wielokrotnie był sekretarzem, a następnie przewodniczącym konferencji naukowej z serii "MESON", organizowanej w Krakowie od 1991 roku. Był również kierownikiem I Pracowni Fizycznej, pod jego redakcją naukową wydana została książka "I Pracownia Fizyczna", która do tej pory używana jest przez studentów fizyki, również na innych uczelniach.

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Program

14 marca 2023

Współczesna medycyna zawdzięcza wiele swoich sukcesów odkryciom fizycznym. Wykład przedstawi jak różne osiągnięcia fizyczne umożliwiły rozwój diagnostyki medycznej. W szczególności omówione będą metody obrazowania w różnych zakresach fal elektromagnetycznych oraz podstawy takich technik diagnostycznych jak rentgenografia, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny.

28 marca 2023

Zanieczyszczenie powietrza może mieć różne źródła. Są nimi naturalne procesy i zdarzenia występujące na Ziemi, a także źródła, które powstają w wyniku działalności człowieka.

Informacja o jakości powietrza jest elementem, który interesuje coraz szerzej opinię publiczną. Niestety, dostęp do informacji o jakości powietrza w małych miejscowościach i społecznościach, np. sołectwach, jest utrudniony. Spowodowane jest to m.in. dużym kosztem urządzeń pomiarowych, które przeważnie instalowane są na terenie dużych miast.

Podczas wykładu zostaną przedstawione podstawowe parametry meteorologiczne oraz działająca od 2017 roku na terenie dwóch podkrakowskich gmin uniwersytecka niskokosztowa sieć pomiarowa, która mierzy stężenie pyłu zawieszonego (PM10, PM2.5, PM1). Działania te prowadzone są w ramach projektu badawczo-dydaktycznego rozwijanego na UJ pod nazwą Storm&DustNet (tymoddycham.uj.edu.pl).

Pokazane zostaną także niektóre wyniki uzyskane w ramach pomiarów przeprowadzonych na terenie gmin oraz omówione wybrane publikacje naukowe, które powstały z wykorzystaniem danych z sieci Storm&DustNet. Poruszone zostaną tematy depozycji pyłu w układzie oddechowym człowieka oraz budowy i wykorzystania urządzeń do wyznaczania współczynnika depozycji.
 

11 kwietnia 2023

Tarcie jest często w programie nauki fizyki traktowane bardzo skrótowo i pobieżnie. A szkoda, bo jest to jedno z najistotniejszych dla codziennego życia zjawisk. W dodatku, jeśli przyjrzymy się mechanice przesuwających się po sobie obiektów z bliska, tak by zobaczyć jak zachowują się pojedyncze atomy, możemy zauważyć zaskakujące zjawiska. W zadaniu tym pomoże nam technika skaningowej mikroskopii sił tarcia. Podczas wykładu zobaczymy, że siła tarcia tak naprawdę wcale nie jest niezależna od powierzchni kontaktu, dowiemy się, jakie można zauważyć cechy wspólne pomiędzy tarciem a trzęsieniami ziemi oraz poznamy sprytne metody pozwalające na ruch praktycznie bez tarcia.

Tarcie

25 kwietnia 2023

Nanotechnologia, czy szerzej - nanonauka, to obszar badań materiałów, które posiadają co najmniej jeden wymiar poniżej 100 nm. W  nanoukładach ujawniają się nowe, fascynujące właściwości związane z falową naturą materii. Dzięki manipulacji na poziomie molekularnym, uzyskujemy całkowicie nowe materiały, procesy, czy produkty nazywane nanomateriałami albo zaawansowanymi materiałami. Na przykład, jeżeli połączymy atomy węgla w określonym porządku, wtedy uzyskany materiał ma znacznie większą wytrzymałość, aniżeli atomy węgla połączone w zwykły sposób. Badanie i zrozumienie właściwości nanosystemów jest możliwe dzięki wynalezieniu pod koniec XX w. techniki skaningowej mikroskopii bliskich oddziaływań (SPM). Metoda SPM wraz z mikroskopią elektronową pozwalają nam na zagłębianie się w świat pojedynczych atomów, gdzie nie tylko możemy te atomy podglądać, ale również intencjonalnie modyfikować ich właściwościami. Podczas wykładu przedstawione zostaną przykłady procesów samoorganizacji zachodzących w nanoukładach, których próżno szukać w otaczającym nas makroświecie.

16 maja 2023

Jak abstrakcyjne, matematyczne pojęcie topologii wpływa na własności fizyczne materii? W wielu dobrze znanych półprzewodnikach można zdefiniować wielkość będącą tzw. niezmiennikiem topologicznym, obiektem, który odpowiada ilości dziur w obwarzanku (w Krakowie wynosi 1). Jest to więc wielkość naturalnie skwantowana, która prowadzi do skwantowania wielkości fizycznych, takich jak przewodnictwo poprzeczne, i daje nadzieję na komputer kwantowy z prawdziwego zdarzenia.

Obwarzanki z elektronów

30 maja 2023

W środowisku, w którym żyjemy, cały czas otrzymujemy pewną dawkę promieniowania pochodzącą w dużej części od radonu oraz nieco mniejszą od promieniowania kosmicznego, rozpadu jąder z szeregów promieniotwórczych oraz rozpadu promieniotwórczego potasu. Dodatkowa dawka promieniowania pochodzi od różnych procedur medycznych, w których jest ono wykorzystywane. Najpopularniejszą procedurą medyczną jest prześwietlenie promieniami X, w bardziej zaawansowanych przypadkach wykorzystuje się izotopy promieniotwórcze w badaniach PET. Techniki pochodzące z fizyki jądrowej wykorzystywane są także do leczenia poprzez naświetlanie elektronami, promieniowaniem gamma, neutronami, protonami oraz ciężkimi jonami. Metody badawcze opracowane w fizyce jądrowej dzięki ich dużej precyzji służą także do datowania różnych artefaktów archeologicznych.

Aby ograniczyć emisję dwutlenku węgla przy ciągle narastającym zapotrzebowaniu na energię, konieczne jest przejście energetyki na inne jej źródła niż obecnie dominujące. Jeżeli w najbliższym czasie opanowana zostanie kontrolowana fuzja jądrowa, ta emisja może zostać radykalnie obniżona przy jednoczesnym zmniejszeniu energii wytwarzanej w reaktorach jądrowych.